Crypt of the Necrodancer
Brace Yourself Games połączyło gatunek rougelike’owych dungeon crawlerów z grą rytmiczną. Czy takie zestawienie mogło się udać?
Napisał: Polydeuces
W The Crypt of the Necrodancer pokierujemy działaniami trzech głównych bohaterek: Cadence, jej matki Melody oraz babki Arii. Naszą protagonistkę poznajemy, gdy schodzi ona do Krypty w poszukiwaniu swojego ojca. W pewnym momencie bohaterka traci grunt i spada w głąb lochu, tracąc przytomność. Dobiera się w tym czasie do niej tytułowy Necrodancer – tajemnicza postać, o której dowiemy się więcej podczas przechodzenia gry -skrada jej serce i zaklina je. Gdy protagonistka się budzi, jest zmuszona poruszać się w rytm muzyki, tak jak reszta mieszkańców Krypty. Historia jest nam przekazywana cząstkowo. Po ukończeniu każdej ze stref i pokonaniu bossa jest parę słów opisujących sytuację. I to z grubsza tyle, jeżeli chodzi o fabułę. Nie należy ona do specjalnie skomplikowanych, ale nie jest ona tu daniem głównym, a jedynie przystawką.
Napisał: Kiktor
Na pierwszy rzut oka rozgrywka wydaje się banalnie prosta. Skacze się to w jedną, to w drugą stronę, zabija stwora, znowu skacze, przekopuje przez ścianę, zjada jabłko i tak dalej. Gra oferuje jednak zdecydowanie więcej, czego zasługą jest muzyka. Zmieniające się co każdy poziom utwory posiadają inny rytm, co wymusza zmianę tempa rozgrywki. Trzeba więc coraz szybciej podejmować decyzje, co dodatkowo utrudniają kolejne, jeszcze liczniejsze zastępy stworów. Pułapki rozlokowane na poziomach też nie ułatwiają nam życia, jednak odrobina sprytu i chwila zastanowienia wystarczą, żeby wykorzystać je do wyprzedzenia przeciwników lub ucieczki na kolejne piętro. Na planszy pojawiają się również różne ołtarze, które obłaskawiają nas bonusami lub przedmiotami, ale mogą też zesłać klątwę, np. ślepoty. Należy z nich mądrze korzystać, bo gra nie wybacza żadnych błędów.
Oczywiście nie ma mowy o wybaczaniu, bo pozycja jest bardzo wymagająca. Każdy przeciwnik zachowuje się w inny sposób i porusza się co inną liczbę taktów granego utworu. Co prawda można w miarę łatwo nauczyć się tych schematów, ale będzie to wymagało wielu prób. Potworów w grze jest cała masa i na każdym poziomie znajdziemy inne stwory, choć na kolejnych piętrach można spotkać silniejsze wersję poznanych już wcześniej istot.
Tańczyć będziemy na czterech kompletnie różnych od siebie poziomach, które składają się z trzech generowanych losowo pięter. Z kolei same piętra zostały podzielone na trzy mniejsze sekcje i każda z nich posiada własny utwór muzyczny, wspomniane wcześniej stwory, inny układ korytarzy. Na końcu całego piętra przyjdzie nam się zmierzyć z szefem. Bossów w grze mamy do pokonania kilku, a walki są zróżnicowane i potrafią napsuć krwi, zwłaszcza na niższych piętrach. Bossowie są generowani losowo, więc nigdy nie wiemy, na kogo trafimy. Wyjątek stanowi szef wszystkich, dla większości postaci jest wspólny, jednak kilkoro z nich posiada własnego arcywroga.
Do wyboru mamy dziesięć grywalnych postaci, które odblokowujemy po spełnieniu odpowiednich warunków. Każda cechuje się innym rodzajem dzierżonego oręża, dodatkowymi przedmiotami oraz ścieżkami dźwiękowymi, które można zmieniać wedle uznania. Niektórzy bohaterowie różnią się czymś więcej niż innym sztyletem czy parą spodenek, na przykład Dove nie zabija potworów, jej jedynym narzędziem obrony jest magiczny kwiatek, który dezorientuje wrogów, sprawiając, że uciekają przed nią.
W trakcie zwiedzania krypty często natrafimy na różnego rodzaju przedmioty – broń, zbroje, pierścienie, zwoje magiczne, pochodnie i wiele więcej. Aby skorzystać z nowego, błyszczącego ekwipunku musimy go najpierw odblokować, a do tego będą potrzebne diamenty, za które kupujemy permanentne ulepszenia oraz dokonujemy wspomnianego odblokowania w lobby. Dostępny już towar możemy kupić, za zdobyte ze stworów złoto, u sklepikarza występującego na każdym poziomie. Broni do wyboru jest mnóstwo: sztylety, rapiery, łuki, garłacze i wiele innych. Przy odrobinie szczęścia przedmioty mogą być zaklęte lub ulepszone. Obsydianowe skalują się z mnożnikiem złota, który powiększa się za pokonywanie wrogów i nie gubienie przy tym rytmu, szklany pancerz chroni przed obrażeniami, lecz rozpada się po otrzymaniu ciosu, a złoty oręż zadaje znacznie większe obrażenia po zebraniu złota.
Kula ognia? Magiczna tarcza? Zamrożenie? Zaklęcia i zwoje magiczne są niezwykle przydatne i bardzo potężne oraz, co ważne, występują w tej grze. Dzięki nim wydostaniemy się bez szwanku z naprawdę beznadziejnych sytuacji. Do ich odpalenia nie wykorzystamy many tylko specjalny pasek ładowany zabitymi stworami lub poświęcimy serduszka życia. Przydatne będą też magiczne pierścienie, które wzmocnią zaklęcia, podniosą ogólne zadawane obrażenia, dodadzą trochę punktów życia i nawet pozwolą biegać w ścianach.
Rozgrywka każdą postacią bardzo różni się od siebie, a dodając do tego jeszcze różne tryby i wyzwania, będziemy mieli co robić w grze przez długie godziny. W związku z tym w lobby znajdziemy wiele pozycji do wyboru: tutorial, który zapozna nas z podstawami gry; ‘’Codex’’, gdzie nauczymy się bardziej zaawansowanych technik; cztery piętra, które po odblokowaniu możemy zwiedzać w dowolnej kolejności; tryb wszystkich poziomów, w którym na czas pędzimy przez wszystkie strefy; ‘’Deathless Mode’’ polegający na powtarzaniu gry tak długo, aż nie zginiemy; oraz tryb lokalnej kooperacji, gdzie razem z przyjacielem będziemy tańczyć przez kryptę Necrotancerza. Wymagana do tego jest niestety druga Vita.
Napisał: Polydeuces
Super Meat Boy, The Binding of Isaac – mówią wam coś te tytuły? Jeżeli tak, to na pewno pamiętacie, że miały one genialną ścieżkę dźwiękową stworzoną przez Danny’ego Baranovskiego. Nie inaczej jest i tutaj. Muzyka jest miodem dla naszych uszu i nie nudzi nawet po dłuższym słuchaniu. W grze występują trzy warianty soundtracku: „normalna”, unikalna dla Melody elektroniczna wersja i na wyłączność dla Arii metalowa. Różnią się one nie tylko samym brzmieniem, ale również tempem, co wpływa bezpośrednio na rozgrywkę. Grafika natomiast została przedstawiona w pixelartowej stylistyce, którą cechuje schludność oraz wyważona kolorystyka. Nie razi tym samym oczu i pozwala skupić się na rozgrywce.
OPINIE:
Polydeuces:
The Crypt of the Necrodancer była dla mnie niemałym zaskoczeniem. Byłem co prawda przyzwyczajony do tego, że czasami indyki przerastają produkcje AAA, ale nie aż w takim stopniu. Gameplay i muzyka są absolutnie wspaniałe. Mimo że mam na liczniku dobre trzydzieści godzin, wciąż nie odczuwam znudzenia, chociaż przez cały czas robię praktycznie to samo – skaczę po mapie w rytm muzyki. Brzmi dziecinnie prosto, ale jest mega wciągające. Fabuła nie powala zawiłością i zwrotami akcji, ale jest ona tylko jakimś tam pretekstem i przerywnikiem w skakaniu po parkiecie. Podsumowując, mimo prostej formuły, The Crypt of the Necrodancer wciąga lepiej niż niejedno Call of Duty czy GTA. Śmiało mogę polecić ten tytuł każdemu fanowi dobrej zabawy.
Fabuła: 2/10
Audio: 10/10
Grafika: 8/10
Gameplay: 10/10
Ocena ogólna 9/10
Kiktor:
Przez sto godzin mojej rozgrywki w kółko ogrywałem jedną postać – Melody – i nie byłem znudzony nią nawet przez chwilę. Myśląc o tym, nie jestem w stanie wyobrazić sobie, ile czasu należy poświęcić, aby nauczyć się grać wszystkimi dostępnymi bohaterami. Najbardziej podoba mi się w tej grze moment, gdy nie skupiam się na planszy i na przeciwnikach, tylko daję się ponieść rytmowi muzyki. Na fabule nie skupiałem się wcale, bo jest znikoma i stanowi jedynie pretekst do zwiedzania krypty. Oprawa wizualna jest przyjemna dla oka, a wykorzystany pixel art wręcz idealnie pasuje do tego gatunku. Muzykę po prostu ubóstwiam, jest cudowna – każdy jeden utwór, każdą jego wersję. Za każdym razem odpływam, gdy słucham tych wyśmienitych kompozycji. Muszę jednak przestrzec, że gra jest bardzo wymagająca, ale po poświęceniu jej trochę czasu i chęci, zakochacie się w niej.
Fabuła: 4/10
Audio: 10/10
Grafika: 7/10
Gameplay: 10/10
Ocena ogólna 9/10
Fabuła: 3/10
Audio: 10/10
Grafika: 7.5/10
Gameplay: 10/10
Ocena ogólna 9/10
Producent: Brace Yourself Games
Wydawca: Brace Yourself Games
Data wydania: 2 lutego 2016 r.
Dystrybucja: cyfrowa
Waga: 1.2 GB
Cena: 67 PLN
Gra jest także dostępna na Nintendo Switch w cenie 80 PLN.
Najnowsze komentarze