Autor: KotStation

Tytuł zdecydowanie trafny – w mroku zgubiłam się podczas rozgrywki niejeden raz…

Chociaż tytuł tej dylogii brzmi dość dziwacznie, z czasem poznajemy jego sens, tak jak i inne elementy tego interesującego eksperymentu.

Warsztaty z empatii, terapia grupowa i skorumpowane, złowieszcze korporacje, a to wszystko w jednej grze.

Okazuje się, że licealne nie/powodzenia w relacjach z kobietami mogą mieć duży wpływ na to, jak skończy się nocne zgłębianie mrocznych sekretów szkoły.

Oldschoolowa przygodówka o tym, że straszne klauny też zasługują na miłość i tak właściwie to wcale nie są przerażające.

Szukając jakichś informacji o Host 714, natknęłam się na recenzję po hiszpańsku, w której autor chwalił twórców za stworzenie społecznie zaangażowanego obrazu współczesnej Brazylii. No cóż, to trochę współczuję.

Tytuł gry jest bardzo adekwatny do jej zawartości. Tu nie ma miejsca na odwagę, jest jedynie płacz, zgrzytanie zębów i przechodzenie kolejnych walk metodą brute force.

Czyli jak zrobić spin-off o bohaterze, który #nikogo, a na którego ludzie i tak się rzucą, bo nie wydawałeś niczego z franczyzy od pięciu lat.

Sen o Warszawie edycja cyberpunk 2199.