Czemu ludzi tak ostatnio ciągnie do stylistyki lat 80. XX wieku? Jako osoba urodzona zdrowe kilka lat po transformacji ustrojowej, nie odczuwam żadnej nostalgicznej tęsknoty do okresu świetności Robocopa i loków Davida Hasselhoffa, a...

Na koniec roku 2019 trafiło mi się kilka gier, które szybko mnie odrzuciły albo coś w nich spowodowało, że w końcu straciłem cierpliwości. Yooka-Laylee jest jedną z tych produkcji.

Atelier zawsze było serią, o której sporo słyszałem, lecz nigdy nie miałem okazji poznać. W momencie, gdy seria liczy już ponad dwadzieścia tytułów (i to nie licząc wszelkiego rodzaju spin-offów), nowi gracze mogą czuć...

Skoro ta sama firma wydała obie gry, sparafrazuję wstęp Arsta do Mary Skelter 2: „Neptune! Co oni Ci zrobili!”.

Przeglądając eShop często znaleźć można masę gier kosztujących zaledwie kilka złotych. Najczęściej pozycje, które zniżają się do tego pułapu cenowego, okazuję się nie być warte pobrania nawet za darmo. Czasem jednak można natknąć się...

Timberman VS miał to coś, choć jest prostą gierką, w której kroimy drzewo i uważamy, żeby nie oberwać gałęzią. Potrafi przyciągnąć zarówno na krótsze, jak i dłuższe sesje, wywołując syndrom „jeszcze jednej partyjki”, aby...

Samurai Shodown (Japończykom znana pod nazwą Samurai Spirits) zawsze było tą mniej znaną w mainstreamie serią bijatyk. Choć w latach 90. cieszyła się ona całkiem sporym uznaniem, przez zawirowania wewnątrz samego SNK częstotliwość wydawania...

Not a Hero miał pojawić się na Vicie i czekałem na niego. Niestety port został anulowany, ale Switch poratował przenośność tytułu.

Podczas arkadowego wieczoru drugą testowaną pozycją była polska produkcja pod tytułem Die for Valhalla!. Gdy ją odpaliliśmy, zaskoczyła nas konceptem.

Po premierze New Super Mario Bros. dwuwymiarowe gry z Mario popadły w sporą stagnację. Kolejne trzy części serii były praktycznie tym samym z jedynie jeszcze bardziej pokomplikowaną nazwą nazwą (logo New Super Mario Bros....